Opracowanie projektów udrażniania pozostałych barier migracyjnych dla organizmów wodnych w rzece Wisłoce i jej głównych dopływach: Jasiołce i Ropie
Usuwanie barier migracyjnych w korytach rzek oraz potoków jest najprostszą i najbardziej efektywną metodą poprawy ciągłości rzecznych korytarzy ekologicznych oraz bioróżnorodności biocenoz wykorzystujących lub zamieszkujących te korytarze. Niezwykle ważne jest, aby odtworzony korytarz ekologiczny stanowiący wg definicji zawartej w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody „obszar umożliwiający migrację roślin, zwierząt lub grzybów” (Dz. U. Nr 92 z 2004 r., poz. 880) łączył ostoje ważnych przyrodniczo i gospodarczo gatunków, a więc wg definicji tej samej ustawy „miejsca o warunkach sprzyjających egzystencji roślin, zwierząt lub grzybów zagrożonych wyginięciem lub rzadkich gatunków”.
W ramach Działania zakłada się sporządzenie pełnej dokumentacji budowlanej przebudowy/modernizacji istniejących barier migracyjnych w zlewni rzeki Wisłoki.
Planowane do przebudowy budowle poprzeczne to:
- w m. Mielec, w km 21+500 rzeki Wisłoki;
- w m. Dębica, w km 56+180 rzeki Wisłoki;
- w m. Mokrzec, w km 69+720 rzeki Wisłoki;
- w m. Krempna, w km 145+230 rzeki Wisłoki;
- w m. Jedlicze, w km 19+100 rzeki Jasiołki;
- w m. Szczepańcowa, w km 27+960 rzeki Jasiołki;
- w m. Gorlice, w km 32+300 rzeki Ropy;
- w m. Gorlice, w km 34+250 rzeki Ropy;
- w m. Ropica, w km 39+400 rzeki Ropy;
W ramach Projektu zakłada się podjęcie działań o charakterze projektowym polegającym na przebudowie istniejących piętrzeń, budowie przepławek oraz modernizacji istniejących urządzeń służących migracji ryb, gdyż na niektórych obiektach (Mielec, Dębica, Mokrzec, Gorlice) przepławki są nieskuteczne i wymagają modernizacji.
W celu polepszenia warunków migracji rekomenduje się wykonanie urządzeń hydrotechnicznych bliskich naturze służących do migracji ryb naśladujących warunki naturalne. Aby budowla hydrotechniczna spełniała warunki niezbędne dla migracji ryb należy ją w wykonać w sposób zapewniający przy dnie budowli, podczas trwania średnich przepływów, zróżnicowaną prędkość wody zawierającą się w granicach od 0,4 do 2,5 m/s oraz ukształtować przekrój poprzeczny tak aby wytworzyć koryto małej wody o głębokości minimalnej, zależnie od wielkości cieku, powyżej 20-40 cm.
Sprawdzone i stosowane warianty projektowe, które będą rozpatrywane na etapie realizacji zadania to:
bystrotok regularny (zwany niekiedy rampą) zlokalizowany na części lub na całości przelewu stopnia w granicach koryta rzeki z dnem z kamienia (żwiru) ułożonego w formie luźnego narzutu kamiennego lub kamieni stabilizowanych betonem, dwuspadowy (łagodniejszy spadek na części równoległej do kierunku prądu wody, ostrzejszy na części ukośnej do kierunku prądu wody w stronę środka rzeki), z wyodrębnionym korytem małej wody;
bystrotok kaskadowy (zwany niekiedy ryglowym) łączący cechy bystrotoku i przepławki komorowej zlokalizowany na części lub na całości przelewu stopnia w granicach koryta rzeki, składający się z bardziej lub mniej wyraźnych basenów (zalecany nieregularny układ basenów np. typu „plaster miodu”) podzielonych ścianami wykonanymi z głazów narzutowych lub głazów stabilizowanych betonem, ze spadkiem pomiędzy poziomami wody w basenach od 0,10 do 0,20 m, z wyodrębnionym korytem małej wody;
obejście (by-pass) istniejącej budowli poprzecznej (poza korytem rzeki) w formie seminaturalnego odcinka potoku, podzielonego kaskadami z głazów tworzącymi sekwencje „ploso-bystrze” o spadku jednostkowym od 1:20 do 1:45.